Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Ο Χ υπέβαλε παράπονο στο Γραφείο της Επιτρόπου αναφορικά με την κοινοποίηση προσωπικών δεδομένων του σε τρίτους χωρίς τη συγκατάθεση του, που έγινε με δημοσιεύματα σε περιοδικό, τα οποία αναφέρονταν στο ονοματεπώνυμο του και την ιδιότητα του ως ασθενή συγκεκριμένου γιατρού.

Ο δικηγόρος του ιατρού μας πληροφόρησε ότι ο καθ’ ου το παράπονο είναι ιατρός και διατηρεί ιατρείο στο οποίο δέχεται ασθενείς, ένας εκ των οποίων είναι o παραπονούμενος. Ο ιατρός πέραν του επαγγέλματος του ασχολείται με τη συγγραφή άρθρων τα οποία δημοσιεύονται σε έντυπα μέσα και για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούσε ένα φανταστικό χαρακτήρα, στον οποίο έδωσε το όνομα του παραπονούμενου. Σύμφωνα με τον καθ’ ου το παράπονο, ο φανταστικός χαρακτήρας δεν έχει καμία σχέση με τον παραπονούμενο και στα άρθρα περιγράφεται κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Περαιτέρω ισχυρίστηκε ότι το όνομα δεν αποτελεί αφ’ εαυτού προσωπικό δεδομένο και ότι ο παραπονούμενος δεν έχει αποκλειστικό δικαίωμα στη χρήση του.

Θέσαμε ενώπιον του δικηγόρου του καθ’ ου το παράπονο αποσπάσματα από ορισμένα άρθρα στα οποία γινόταν ξεκάθαρα αναφορά σε προσωπικά δεδομένα του παραπονούμενου. Το όνομα που αναφερόταν στα εν λόγω άρθρα δεν είναι φανταστικό, ήταν το όνομα του παραπονούμενου που είναι υπαρκτό πρόσωπο. Ήταν αποδεκτό και από τον ίδιο τον παραπονούμενο ότι οι ιστορίες που αναφέρονταν σ’ αυτόν ίσως να ήταν φανταστικές και/ ή δεν είχαν σχέση με τις δικές του εμπειρίες. Όμως ο καθ’ ου το παράπονο, με άρθρα του που δημοσιεύθηκαν, κοινοποίησε το πραγματικό όνομα του παραπονούμενου ως πελάτη-ασθενή του.

Η Ομάδα Εργασίας που συστάθηκε βάσει του άρθρου 29 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ, η οποία είναι ένα ανεξάρτητο ευρωπαϊκό συμβουλευτικό όργανο για την προστασία δεδομένων και την ιδιωτικότητα, με τη Γνώμη της 4/2007 που εκδόθηκε στις 20.6.2007 (http://ec.europa.eu/justice/policies/privacy/docs/wpdocs/2007/wp136_el.pdf) σχετικά με την έννοια του όρου «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι η Οδηγία 95/46/ΕΚ δίνει μια ευρεία ερμηνεία στην έννοια των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και «οι πληροφορίες δεν είναι αναγκαίο να είναι αληθείς ή αποδεδειγμένες για να χαρακτηρισθούν ως ‘δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα». Όσον αφορά πρόσωπα των οποίων η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί «άμεσα», το συνηθέστερο στοιχείο αναγνώρισης είναι το όνομα του προσώπου (ένα μη κοινό επίθετο αρκεί για την αναγνώριση κάποιου).

Στην πράξη, η έννοια του «ατόμου του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή» αναφέρεται κατά το πλείστον στο όνομα του προσώπου. Για να θεωρηθεί ότι συγκεκριμένα δεδομένα «αναφέρονται» σε ένα άτομο, πρέπει να υπάρχει ένα στοιχείο «περιεχομένου» ή ένα στοιχείο «σκοπού» ή ένα στοιχείο «αποτελέσματος». Το στοιχείο του «περιεχομένου» υπάρχει στις περιπτώσεις όπου παρέχονται πληροφορίες για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, άσχετα με το ποιο σκοπό έχει ο υπεύθυνος επεξεργασίας ή τις επιπτώσεις των εν λόγω πληροφοριών στο πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται. «Έστω κι αν απουσιάζει το στοιχείο του περιεχομένου ή του σκοπού, τα δεδομένα μπορούν να θεωρηθούν ότι αναφέρονται σε κάποιο άτομο επειδή η χρήση τους πιθανόν να έχει επιπτώσεις στα δικαιώματα και τα συμφέροντα ενός συγκεκριμένου προσώπου, λαμβανομένων υπόψη όλων των σχετικών με τη συγκεκριμένη περίπτωση συνθηκών. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι αναγκαίο το δυνητικό αποτέλεσμα να συνίσταται σε μείζονες επιπτώσεις αλλά αρκεί να ενδέχεται να αντιμετωπισθεί το άτομο διαφορετικά από άλλα πρόσωπα λόγω της επεξεργασίας των δεδομένων.

Στην Απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην υπόθεση C-28/08 (Bavarian Lager Co Ltd), που εκδόθηκε στις 29.6.2010
(http://curia.europa.eu), αναφέρεται ότι το Πρωτοδικείο εξετάζοντας τον ορισμό της έννοιας «δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» διαπίστωσε ορθώς ότι τα επώνυμα και τα κύρια ονόματα είναι δυνατό να θεωρηθούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και η ανακοίνωση τέτοιων δεδομένων εμπίπτει στον ορισμό της επεξεργασίας.

Η χρήση του ονοματεπώνυμου του παραπονούμενου σε σχέση με την αποκάλυψη ότι είναι ασθενής σε ιατρό για θεραπεία, είναι πραγματικά γεγονότα-πληροφορίες που συνιστούν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του, τα οποία μάλιστα αποκαλύπτει ο ίδιος ο θεράπων ιατρός του, ο οποίος υπόκειται σε καθήκον εχεμύθειας ή σε συναφείς κώδικες δεοντολογίας. Ο ισχυρισμός ότι οι ιστορίες στα εν λόγω άρθρα δεν σχετίζονται στην πραγματικότητα με τον παραπονούμενο δεν διαφοροποιεί τα πράγματα, γιατί και πάλι πρόκειται για πληροφορίες που αφορούν τον παραπονούμενο, οι οποίες, παρά τον ισχυρισμό του καθ’ ου το παράπονο ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, εξακολουθούν να είναι πληροφορίες, έστω λανθασμένες, που αφορούν το άτομο του.

Ο δικηγόρος του καθ΄ου το παράπονο διαφώνησε με την ερμηνεία ότι «οι πληροφορίες δεν είναι αναγκαίο να είναι αληθείς ή αποδεδειγμένες για να χαρακτηρισθούν ως δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα» και ισχυρίστηκε ότι η συνταύτιση πρέπει να γίνεται «ιδίως βάσει αριθμού ταυτότητας ή βάσει ενός ή περισσοτέρων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόσταση του από άποψη φυσική, βιολογική, ψυχική, οικονομική, πολιτιστική ή κοινωνική άποψη». Συνεχίζοντας ανέφερε ότι τα δεδομένα υγείας του ιατρικού φακέλου του παραπονούμενου «είναι απόρρητα και δεν αποκαλύφθηκαν ούτε πρόκειται να αποκαλυφθούν σε κανένα», εξέφρασε τη θλίψη του καθ’ ου το παράπονο γιατί «το φανταστικό πρόσωπο στο οποίο γίνεται αναφορά στα δημοσιεύματα συσχετίστηκε από τον παραπονούμενο με το άτομο του» και ανέφερε ότι προς άρση και της παραμικρής υπόνοιας ότι το πρόσωπο του παραπονούμενου ήταν το υποκείμενο των δημοσιευμάτων ο πελάτης του προτίθετο από τούδε και στο εξής να αποδώσει στο φανταστικό αυτό πρόσωπο άλλο όνομα.

Η Επίτροπος αφού έλαβε σοβαρά υπόψη την πρόθεση του ιατρού να αποδώσει άλλο όνομα στο πρόσωπο της αρθρογραφίας του αποφάσισε να του επιβάλει τη χρηματική ποινή των €1500 και να του απευθύνει υπόδειξη για άμεσο τερματισμό της χρησιμοποίησης του ονόματος του παραπονούμενου στην αρθρογραφία του.

ΑΠΟΦΑΣΗː Δημοσίευση προσωπικών δεδομένων ασθενή από τον ιατρό του

Πίσω στην προηγούμενη σελίδα