Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

Γραφείο Επιτρόπου Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα

ΑΠΟΦΑΣΗ: Τοποθέτηση και επίδειξη άδειας κυνηγίου σε εμφανές μέρος, στο κέντρο της πλάτης, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του κυνηγίου


Α Π Ο Φ Α Σ Η

Τοποθέτηση και επίδειξη άδειας κυνηγίου σε εμφανές μέρος,
στο κέντρο της πλάτης, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του κυνηγίου

1. Υποβλήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2003 στο Γραφείο μου παράπονο από τον κ. Γ.Γ. και τον κ. Π.Π. για το γεγονός ότι, με βάση τον περί Προστασίας και Διαχείρισης Αγρίων Πτηνών και Θηραμάτων Νόμο του 2003 (αρ. 152(Ι)/2003), απαιτείται από τους κατόχους άδειας κυνηγίου να τοποθετούν και επιδεικνύουν την άδεια κυνηγίου σε εμφανές μέρος, στο κέντρο της πλάτης τους, κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του κυνηγίου, γεγονός το οποίο οι παραπονούμενοι ισχυρίζονται ότι αποτελεί, μεταξύ άλλων, παραβίαση της περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων νομοθεσίας.

2. Στα πλαίσια εξέτασης/διερεύνησης του πιο πάνω παραπόνου πήρα τις απόψεις του Ταμείου Θήρας και είχα συνάντηση με τον Προϊστάμενο και Λειτουργό του Ταμείου.

Η θέση του Ταμείου Θήρας ως προς τη σχετική διάταξη του άρθρου 39 είναι ότι αυτή έχει ψηφιστεί με «κύριο σκοπό να σταματήσει την ανωνυμία των κυνηγών και κατ’ επέκταση τις αντιπαραθέσεις κυνηγών με άλλους κυνηγούς καθώς και με άλλους χρήστες της υπαίθρου, όπως γεωργούς, κτηνοτρόφους, τουρίστες και ιδιοκτήτες μεμονωμένων κατοικιών, που προκαλούνται εξ’ αιτίας της μεγάλης πυκνότητας κυνηγών που παρουσιάζεται στην ύπαιθρο τις ημέρες κυνηγίου αφού ο αριθμός των κυνηγών έχει ξεπεράσει τις 46.000 ενώ οι περιοχές κυνηγίου περιορίζονται συνεχώς, λόγω:

· της κατοχής του 37% της Κύπρου από τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής,
· τουριστικής και οικιστικής ανάπτυξης,
· του πυκνού οδικού δικτύου.»

Αναφέρθηκε ότι το Ταμείο Θήρας διαπίστωσε μείωση των παραβάσεων μετά την εφαρμογή του μέτρου αυτού.

Αναφέρθηκε επίσης ότι σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν υπάρχει παρόμοια διάταξη γιατί ως επί το πλείστον, το κυνήγι διεξάγεται στις χώρες αυτές σε ιδιωτικούς, περιφραγμένους χώρους, σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου εφαρμόζεται η πρακτική αυτή.

3. Ο περί Επεξεργασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (Προστασία του Ατόμου) Νόμος του 2001 εφαρμόζεται στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο (άρθρο 3(1) του Νόμου). Ο Νόμος εφαρμόζεται στις επεξεργασίες που αναφέρονται πιο πάνω είτε αυτές εκτελούνται από φυσικά ή από νομικά πρόσωπα, περιλαμβανομένης της Κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας και νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου.

4. Με βάση το Νόμο 152(Ι)/2003, ο Υπουργός Εσωτερικών ορίζεται ως η αρμόδια αρχή για την προστασία και διατήρηση της άγριας πανίδας στη Δημοκρατία, ο δε Προϊστάμενος του Ταμείου Θήρας έχει διοικητική ευθύνη και αρμοδιότητα εκτελέσεως των αποφάσεων του Υπουργού (άρθρο 4(1) και (2) του Νόμου).

Η «επίδειξη» της άδειας κυνηγίου που προβλέπεται στο άρθρο 39(1) του Νόμου 152(Ι)/2003 αποτελεί μερικώς αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, δεδομένου ότι αυτή αποτελεί χρήση, διάδοση και/ή διάθεση προσωπικών δεδομένων, τα δε δεδομένα αυτά περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχεία.

5. Οποιαδήποτε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που εκτελείται μετά την έναρξη ισχύος του Νόμου 138(Ι)/2001 πρέπει να συνάδει με τις διατάξεις του ως ειδικού, σε σχέση με την επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, Νόμου.

Για να είναι δε νόμιμη μια επεξεργασία, αυτή πρέπει να ικανοποιεί τις προϋποθέσεις που τίθενται στο άρθρο 4 αυτού, μία από τις οποίες είναι και η αρχή του σκοπού της επεξεργασίας και η αρχή της αναλογικότητας. Με βάση τις αρχές αυτές προκύπτει ότι κάθε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων που εκτελείται χωρίς να είναι απαραίτητη για τον επιδιωκόμενο σκοπό είναι παράνομη.

6. Είναι γεγονός ότι το άρθρο 5(1) και 5(2)(α) του Νόμου 138(Ι)/2001 προβλέπει ότι μια επεξεργασία είναι νόμιμη όταν γίνεται με τη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων (κυνηγών) ή για την εκπλήρωση υποχρέωσης του υπεύθυνου επεξεργασίας η οποία επιβάλλεται από νόμο, όπως στην υπό εξέταση περίπτωση, αλλά οι διατάξεις αυτές δεν εξουδετερώνουν την πρωταρχική υποχρέωση συμμόρφωσης με τις βασικές αρχές και προϋποθέσεις για νόμιμη επεξεργασία που προβλέπονται στο άρθρο 4 του Νόμου.

Γι’ αυτό, έστω και αν υπάρχει η συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων ή αν η επεξεργασία εκτελείται γιατί επιβάλλεται από νόμο, αν δεν υπάρχει συμμόρφωση με τις βασικές προϋποθέσεις/αρχές για τη νομιμότητα της επεξεργασίας, αυτή θεωρείται παράνομη.

7. Έχοντας υπόψη όλα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω θεωρώ ότι –

(1) Η επίδειξη της άδειας κυνηγίου με τον τρόπο που καθορίζεται στο άρθρο 39 του Νόμου 152(Ι)/2003 συνιστά εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, η οποία εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του Νόμου 138(Ι)/2001.

(2) Η εν λόγω επεξεργασία πρέπει συνεπώς να συνάδει και να μη συγκρούεται με τις διατάξεις του Νόμου 138(Ι)/2001.

(3) Η πρόνοια του άρθρου 39(1) του Νόμου 152(Ι)/2003 στο βαθμό που προβλέπει ότι ο κάτοχος άδειας κυνηγιού οφείλει να επιδεικνύει την άδεια κυνηγιού σε εμφανές μέρος στην πλάτη του, είναι αντίθετη και παραβιάζει το άρθρο 4(β) και (γ) του Νόμου 138(Ι)/2001 για τους ακόλουθους λόγους:

(α) Η άδεια κυνηγίου σκοπό έχει να δίνει τις απαραίτητες πληροφορίες στις αρμόδιες αρχές ως προς τη συμμόρφωση του κυνηγού με τις σχετικές με την κατοχή άδειας νομοθετικές διατάξεις.

(β) Για το σκοπό αυτό, είναι αρκετό να υποχρεώνεται ο κάτοχος της άδειας να την έχει μαζί του κατά τη διάρκεια του κυνηγίου και να την επιδεικνύει, όταν του ζητηθεί από τους αρμόδιους λειτουργούς.

(γ) Ο σκοπός τον οποίο επικαλείται η αρμόδια αρχή για αιτιολόγηση της σχετικής νομοθετικής διάταξης, δηλαδή για να σταματήσει την ανωνυμία των κυνηγών και κατ’ επέκταση τις αντιπαραθέσεις μεταξύ κυνηγών και/ή ιδιοκτητών κατοικιών, γεωργών κλπ πιστεύω εκφεύγει και είναι πέραν από τον σκοπό που επιδιώκεται με την εξασφάλισή της, που είναι η βεβαίωση ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται, πληρεί τις σχετικές προϋποθέσεις που θέτει ο Νόμος 152(Ι)/2003 στα άρθρα 31 έως 38 του Νόμου και έχει εξασφαλίσει τη σχετική άδεια.

Δεδομένης της κατάληξής μου αυτής, εισηγούμαι όπως ο Υπουργός Εσωτερικών, ως ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός, προβεί στις δέουσες ενέργειες για τροποποίηση/κατάργηση του άρθρου 39(1) του Νόμου 152(Ι)/2003 και δώσει εντωμεταξύ οδηγίες ώστε να μην εφαρμόζεται η σχετική περί επίδειξης της άδειας κυνηγίου στην πλάτη των κυνηγών διάταξη.





Γούλλα Φράγκου
Επίτροπος Προστασίας Δεδομένων
Προσωπικού Χαρακτήρα.



11 Οκτωβρίου 2004

Back To Top